Wobec poniesienia przez poszkodowanego szkody spowodowanej działaniami osoby trzeciej, możliwe jest uzyskanie odpowiedniego odszkodowania tytułem wyrównania negatywnych skutków powstałych szkód.
Naprawienie szkody obejmuję straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody mu nie wyrządzono. Wyrównanie szkód powinno nastąpić poprzez przywrócenie stanu pierwotnego lub przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej tytułem odszkodowania. Wysokość odszkodowania winna odpowiadać wysokości cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że występują inne szczególne okoliczności, które są podstawą przyjęcia cen istniejących w danej chwili.
Odszkodowanie służy przywróceniu na rzecz osoby poszkodowanej stanu majątkowego przed zdarzeniem wywołującym szkodę. Wartość odszkodowania powinna ściśle odpowiadać rozmiarom wyrządzonych szkód, wobec powyższego nie powinno być wyższe lub niższe od poniesionej szkody – (wyrok SN z dnia 16 maja 2002 roku, V CKN 1273/00).
Naprawienie szkody poprzez zapłatę odszkodowania w formie pieniężnej oprócz restytucji naturalnej
(przywrócenie stanu poprzedniego) stanowi sposób przywrócenia majątku poszkodowanego do stanu przed wypadkowego. Cel obu sposobów odnoszący się do likwidacji szkody jest tożsamy – konieczność odwrócenia skutków wyrządzonych szkód.
Powstanie po stronie sprawcy obowiązku wyrównania szkód osobie poszkodowanej następuje poprzez wykazanie, iż:
a) miało miejsce zdarzenie (Wypadek)
b) powstała szkoda
c) pomiędzy zdarzeniem a powstałą szkodą istnieje związek przyczynowy
Wobec powyższego, jeśli na skutek wypadku osoba poniosła szkodę , a pomiędzy tym zdarzeniem (wypadkiem) a szkodą (uszczerbkiem majątkowym) występuję normalny związek przyczynowy, sprawca zdarzenia odpowiada za naprawienie tej szkody poprzez uiszczenie stosownego odszkodowania. Niewątpliwą funkcją Odszkodowania jest jej charakter kompensacyjny służący zniwelowaniu negatywnych skutków zdarzenia (wypadku).
